همه چیز در مورد سیم کارت یکبار مصرف

بازار ارتباطات نیز مانند دیگر تکنولوژی ها روز به روز در حال پیشرفت است. در زمان های مختلف ما شاهد پیشرفت علم و تکنولوژی در این بازار نیز بوده ایم.

سیم کارت ها یا همان ماژول های شناسنده مشترکین، تقریبا از همان روزهای ظهور تلفن های همراه، جایگاه ویژه ای در بین کاربران تلفن همراه داشتند.

 سیمکارت ها در طول این سالها تغییراتی را در زندگی بشر امروزی ایجاد کردند؛ که در بسیاری موارد، زندگی را بهتر و راحت تر ساخته و امکاناتی را در اختیار کاربران قرار داده که توانسته زندگی را لذت بخش تر و زیباتر از گذشته سازد.

اهمیت سیم کارت

با ورود سیم کارت ها به بازار خرید سیم کارت، گوشی های موبایل نیز در بین مردم رسمیت پیدا کردند. سیم کارت ها با وجود کوچکی به عنوان جزء جدایی ناپذیر گوشی های همراه، نقش بسیار مهمی در برقراری ارتباط و انجام امور بازی می کنند، به طوری که بدون آنها، تقریبا کلیه گوشی ها به گجت هایی غیر قابل استفاده بدل خواهند گشت.

سیم کارت ها انواع مختلفی دارند که در بازار ارتباطات به کاربران عرضه می شوند. از جمله خطوط تلفن همراه درایران می توان به سیم کارت همراه اول، ایرانسل و رایتل اشاره داشت.

بر اساس آخرین مصوبه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی؛ هر فرد ایرانی می تواند در مجموع 10 سیم کارت را با کد ملی خود ثبت نماید. این قانون که تحت عنوان" طرح احراز هویت و ساماندهی سیم کارت" اجرا گردید؛

در راستای جلوگیری از سوء استفاده های احتمالی و کاهش تخلفات تصویب شد تا با حفظ کامل حریم شخصی مشترکین، راه های سوء استفاده سودجویان از بین برود.

 به همین خاطر بعد از تصویب این قانون، در صورتی که مشترک دارای بیش از 10 سیم کارت فعال باشد، پس از نقل و انتقال، شماره تلفن همراه مورد نظر تا زمان تعیین تکلیف، به صورت غیر فعال خواهد ماند.

با وجود تمایمی سخت گیری ها در هنگام به نام زدن سیم کارت، آنچه که این روزها بسیار به چشم میخورد؛ فروش سیم کارت های بی نام و نشان است که معمولا در بازارهای اصلی خرید و فروش موبایل به کرات دیده می شوند. سیم کارت هایی که به نظر می رسد؛ به راحتی و بدون ثبت در هیچ سیستمی قابل استفاده بوده و امکانات یک سیم کارت کامل را در اختیار کاربران قرار می دهد.

حال سوال اینجاست که با وجود اجرایی شدن طرح ساماندهی سیم کارت، چگونه همچنان سیم کارت های بی هویت در بازار موجود می باشد؟

 سوال مهم تر این که: آیا خرید و فروش سیم کارت به همین راحتی و بدون هیچ نظارتی امکان پذیر است؟

سیم کارت یکبار مصرف چیست؟

سیم کارت سفید یا سیم کارت یکبار مصرف، سیم کارت های بی هویتی هستند که توسط دستفروشان یا دکه ها به فروش می رسند. نکته حائز اهمیت در فروش این سیم کارت ها این است که فروشندگان آنها مسئولیت هیچ چیز را قبول نکرده و تنها فروشنده این سیم کارت ها می باشند. به طوری که بدون بررسی مدارک خریدار اقدام به فروش می کنند.

بنابراین افراد می توانند با اطلاعات جعلی مانند کد پستی جعلی و اطلاعات فردی دروغین به راحتی یک سیم کارت سفید تهیه کرده و با آن اقدام به کلاهبرداری یا تخلفات مختلف بکنند.

 از آنجا که این سیم کارت ها برای مدت محدودی فعال هستند و تمامی امکانات یک سیم کارت کامل را در اختیار کاربران قرار می دهند، یک ابزار مناسب برای سودجویان کلاهبرداران می باشد تا بدون این که شناسایی شوند از آنها به هر طریقی که می خواهند استفاده نمایند.

حال سوالی که ذهن هر فرد را مشغول می کند این است که: این سیم کارت ها از چه طریقی به دست این افراد می رسند و توسط کدام اپراتور پشتیبانی می گردند؟

منبع سیم کارت یکبار مصرف از کجاست؟

طرح های مختلفی از زمان عرضه سیم کارت ها در بازار، توسط اپراتور ها به اجرا درآمد. به نظر می رسد شروع این مشکل بر می گردد؛ به زمانی که اپراتورها شروع به ارائه سیم کارت هدیه نمودند و تعداد سیم کارت در بازار افزایش یافت.

از آنجا که سیم کارت های هدیه به صورت رایگان و بدون ثبت در سیستم در اختیار افراد قرار می گیرد؛ معمولا با بی دقتی صاحب اصلی در اختیار افراد سودجو و فرصت طلب قرار می گیرد.

علاوه بر این برخی از این سیم کارت هایی که تحت عنوان سیم کارت یکبار مصرف در بازار به فروش می رسند، سیم کارت هایی هستند که به نام افراد نیازمند مانند کارتن خواب ها ثبت شده است.

مدت زمان اعتبار سیم کارت یکبار مصرف  

سیم کارت های بی هویت که در واقع همان سیم کارت های هدیه اپراتور است؛ به طور متوسط بین یک تا سه ماه قابلیت استفاده دارند. البته این سیم کارت ها قابلیت تبدیل شدن به یک سیم کارت کامل را دارند، به شرطی که صاحب سیم کارت با مراجعه به دفاتر پیشخوان خدمات دولت نسبت به ثبت اطلاعات شخصی اقدام نماید.

گفتنی است؛ سیم کارت های بی هویتی که توسط افراد سودجو با ثبت اطلاعات افراد نیازمند مانند معتادان و کارتن خواب ها فروخته می شوند؛ مانند یک سیم کارت عادی برای همیشه فعال می باشد.

اقدامات مسئولان برای ساماندهی این معضل   

ارگان های مسئول خصوصا سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، در طول سال های گذشته، تلاش کردند تا با اقدامات پیشگیرانه، شرایط را برای سوء استفاده سودجویان سخت نمایند.

به همین خاطر از بهمن ماه 1395، خریدار سیم کارت اعتباری یا دائمی کلیه اپراتورها موظف به ارائه یک کد ملی شدند تا بدین وسیله از خرید و فروش سیم کارت بی نام و نشان جلوگیری شود.

 علاوه بر این افرادی که قبلا اطلاعات خود را در سیستم ثبت نکرده بودند، موظف شدند تا با مراجعه به اپلیکیشن اپراتور مربوطه، اطلاعات شخصی خود را تکمیل نمایند.

البته با وجود تلاش های فراوان، روند استقبال مردم از این اقدامات ضعیف بود. زیرا از یک طرف سیم کارت هایی که نقص اطلاعات داشتند، همچنان در سیستم فعال بودند و کاربر دلیلی برای مراجعه و تکمیل اطلاعات نداشت؛

 از سوی دیگر استفاده از سیم کارت های هدیه نیازی به ارائه کد ملی معتبر ندارد و به راحتی در همه جا خرید و فروش می گردد.

نتیجه گیری

به نظر می رسد؛ قوانینی که در حال حاضر وجود دارد نه تنها نتوانسته از وقوع جرم و کلاهبرداری بکاهد؛ بلکه باعث شده تا افراد سودجو با خیال راحت با استفاده از سیم کارت های بی هویت، بدون آنکه پایشان گیر بیفتد؛ به اقدامات تبهکارانه خود بپردازند؛ بنابراین مشکل نه تنها حل نشده بلکه خرید و فروش سیم کارت یکبار مصرف، رواج بیشتری پیدا کرده است.

زیرا در شرایط کنونی عدم مدیریت صحیح و هوشمندی افراد سودجو بار دیگر مشکلات زیادی را ایجاد نموده است که لزوم دقت نظر و آگاهی شهروندان را می طلبد و لازم است؛ مشترکین با دقت و نگهداری در سیم کارت های هدیه، به هیچ وجه آنها را در اختیار افراد ناشناس قرار ندهند.